از سال 1000 تا 700 ق.م. دوره رواج ايران باستان است.
از ايرانيان باستان اثري بر جاي نمانده است. از طريق زبانهايي كه از آن منشعب شد آن را باسازي كردند.
در سده هاي نخستين هزاره اول پيش از ميلاد ، ايرانيان باستان در بخشهاي مختلف ايران به صورتهاي مختلفي در آمد و هر صورت آن زبان مستقلي شد. در ميان زبانهاي منشعب شده از ايرانيان باستان تنها از زبانهاي زير آثاري به جاي مانده است.
زبان سكايي _ كه از اين زبان تعدادي لغت در نوشته هاي يوناني و لاتيني و هندي به جاي مانده است.
زبان مادي _ كه از اين زبان تعدادي لغت در نوشته هاي فارسي باستان و يوناني به جاي مانده است.
زبان اوستايي _ كه تنها اثري كه از اين زبان به جاي مانده كتاب اوستاست.
زبان فارسي باستان _ از اين زبان كتيبه هاي شاهان هخامنشي باقي مانده است.
از آغاز آمدن ايرانيان به اين سرزمين تا سال 331 ق.م. از لحاظ تاريخ زبان فارسي دوره باستان ناميده ميشود.
ادامه مطلب ...